وجودم،تنها یک حرف است؛

و زیستن ام،تنها گفتن همان یک حرف؛

اما بر سه گونه:

سخن گفتن و معلمی کردن و نوشتن.

آن چه تنها مردم می پسندند:سخن گفتن؛و

آن چه هم من و هم مردم:معلمی کردن؛

و آن چه خودم را راضی می کند؛و احساس

می کنم که با آن،نه کار،که زندگی میکنم:نوشتن!

و نوشتن هایم نیز،بر سه گونه:

«اجتماعیات»

«اسلامیات»

«کویریات»

آن چه تنها مردم می پسندند:اجتماعیات؛

و آن چه هم خودم و هم مردم:اسلامیات؛

و آن چه خودم را راضی می کند؛و احساس

میکنم که با آن،نه کار-و چه می گویم؟_نه

نویسندگی،که زندگی می کنم:کویریات!

 

نوشته شده در چهارشنبه 87/11/9ساعت 9:12 عصر توسط سمانه . شایان نظرات ( ) | |