و من از پنجره بسته تنهایی ها

به کدامین رویا

با تو از روشنی روز دگر خواهم گفت

تو مرا می دانی تو مرا می فهمی

و من از خجلت تکرار غمت

داغی از تاریکی بر دل خود دارم

تو به من میگویی

انچه بگذشت گذشت

ولی از آمدن فردایش ترسانم

روزی همچون دیروز

روزی همچون امروز

که به تکرار مکرر باقیست

به کدامین باور من بتو خواهم گفت

کز پس فردا

بهترین روز خدا خواهد بود؟

 

نوشته شده در چهارشنبه 88/3/6ساعت 3:26 عصر توسط سمانه . شایان نظرات ( ) | |