چه میخواهی برایت بنویسم ؟!! چه میخواهی به تو بگویم ؟!!

تو پیمانه وجودم را لبریز کرده ای ، مدت هاست که نفس و خون و زندگی من هستی ،

دیگر چه چیز میتوانم بگویم که تو ندانی؟!!

آیا تو در آغاز و انجام همه اندیشه هایم قرار نداری؟

گاه گاه به نظرم می آید که تو خود من شده ای و وقتی با تو حرف میزنم ،

مانند این است که با روح خویش سخن میگویم پس،آنچه در صفحه خاطر من است

را بخوان وببین که چگونه ترا دوست میدارم . عزیز من ... نیایش خداوند،آرامش بخش روح است .

بیا تا خدایرا نیایش کنیم تا هیچگاه مارا از هم جدا نکند!نه در زندگی و نه پس از مرگ ،

نه در این سامان و روی زمین و نه در آن جایگاه پهناور و روشن که بزودی آنرا خواهیم دید

و خیلی خوبتر و بهتر از این سامان خواهد بود. اگر بدانی که من چقدر تورا دوست دارم !!!!

تو وجود مرا در بر گرفته ای !! بدون تو و غیر از تو هیچ نمیفهمم ،

از خدا درخواست دارم که زندگی تو زندگی من ، مرگ تو مرگ من ، و ابدیت تو ابدیت من باشد.

عشق تو پناه گاه من است ، تو سعادتی هستی که خداوند به منت ارزانی داشته

و پیمانی هستی که خداوند با من بسته است. مرا دوست بدار ،بیا تا هر دو امیدوار و با ایمان باشیم .

همسرم  ، وقتی من غمی دارم نخستین اندیشه ام آن است که با تو درمیان بگذارم

و از تو دلداری بجویم ،من تورا مانند تکیه گاه و پشتیبانی میدانم که هنگام رنج و غم از تو یاری میطلبم ،

چون تو برای من دوستی هستی که هیچکس نمیتواند جایش را بگیرد.

تو برای اندیشه های من زیبا و برای روح من آسمانی و برای قلب من خوبی .

نوازش های تو مرا به این جهان علاقه مند میسازد و نگاه هایت راز آسمان و اسرار خداوندی را به من میفهماند .

هنگامی که تو مرا نگاه میکنی میخواهم روحم را با اندیشه های شیرینی که در چشمانت دیده میشوند پر کنم....

آری تورا میپرستم و نمیتوانم آنی از فکرت غافل شوم زیرا بیش ازحد به توعلاقه مندم....!!!